فضایی دلنشین برای با هم بودن

هر دو هم دیگر را خیلی دوست داشتند و با هم رفتار خوبی داشتند .

وقتی دعوا می‌کردند سریع با هم آشتی می‌کردند .

هر دو سالم بودند ولی رزا کم شنوا بود . تاکید می‌کنم کم شنوا ...

رزا از این که کم شنوا بود رضایت نداشت و تحمل کردن این مسئله که با همه فرق داشت بسیار سنگین بود . هر دو هم در یتیم خانه زندگی می‌کردند .

با هم سازدهنی‌هایشان را روی لب‌هایشان گذاشتند و آهنگ "لالایی برامس " را از "یوهان برامس" زدند.

هر دو عاشق این اهنگ بودند .

رزا ، سازش را روی لب‌های کوچک نرمش بودند گذاشت .

آهنگ " وطن زیبا " را زد . همه به باران خیره شده و آهنگ زیبای ساز دهنی گوش می‌کردند .

وقتی تمام شد و رزا چشم‌های سیاهش را باز کرد ، دید همه به او خیره شدند ، همه او را تشویق کردند .

بعد خانم جولیا در را باز کرد و گفت : " رزا و سوزان ، بیایند بیرون ."

هر دو به اتاق خانم جولیا رفتند .

و این داستان ادامه دارد ...

#بانوی سبز