فضایی دلنشین برای با هم بودن

به طبقه‌ی وسایل اتاق رفتند و دو تخت آبی و صورتی خریدند ، دو لیوان طرح دار ، پرده رنگی با طر ح گلهای رز و سوسن ، یک میز به رنگ آبی با صندلی‌هایی به رنگ صورتی و چند تابلوی زیبا برای دیوارها خریدند .

برای خرید وسایل مدرسه‌ی آنها به طبقه سوم رفته و کیف‌هایی به رنگ‌های سبز و بنفش ، جامدادی‌هایی به رنگ های زرد و بنفش ، مدادهایی طرح دار و پاک کن و ماژیک‌ها و ... خریدند . پس از خرید ، به خانه برگشتند و غذایی خوشمزه و خوش رنگ خوردند .

پس از غذا خوردن ، رزا در خانه اتاق نوازندگی را پیدا کرده و به سوزان گفت : "بیا کمی‌ساز بزنیم". سوزان هم قبول کرد .

سوزان رو به روی پیانو نشسته و رزا نیز بر روی نشست و شروع به نواختن آهنگ "در روزی جادویی" از "ریچارد راجرز" کرد و به همراه آن سوزان شروع به نواختن پیانو کرد . اتاق را صدای سازها پر کرده بود ، صدایی آرامشبخش ...

مادر و پدرشان به آنها نگاه می‌کردند و از صدای موسیقی لذت بردند .

بیشتر از این که صدای هر دو ساز صدایی زیبا درآورد ، صدای ساز دهنی زیبا بود .

از میان هر دو ساز ، صدای ساز دهنی جلوه ای دیگری می‌یافت .

و این داستان ادامه دارد ...

#بانوی سبز

دیدند زن و مردی با لباس‌هایی زیبا جلوی آنها نشسته اند . خانم با زبان اشاره به آنها گفت :

"من خانم آنا ، مادرتان و این هم توماس پدرتان است . من به شما گل دخترا برای شادی خانواده احتیاج

دارم . شما نوازنده‌های ماهری هستید . ما هم پیانو ، فلوت و ساز دهنی داریم تازه گیتار هم داریم ."

سوزان خوشحال شد و مادر را بغل کرد . رزا هم در فکر فرو رفته بود . به خودش گفت :

" چرا من ؟ چرا من که کم شنوا هستم را انتخاب کرده اند ؟

توماس هم گفت : "سلام رزا و سوزان ؛ من پدر جدیدتان هستم ."

وارد خانه مادر و پدر شدیم . بسیار گران و مجلل بود . مثل قصرها بود . سوزان داشت می‌چرخید و همه اتاق‌ها را نگاه می‌کرد .

با زبان اشاره به رزا گفت :" چه اتاق‌های بزرگ و زیبایی ! پنجره‌هایی با پرده‌های بلند و تک رنگ و اتاق‌هایی رنگارنگ !"

رزا هم گفت :"بله ! بسیار عالی است ."

سوزان و رزا با هم به خرید وسایل اتاق و خودشان رفتند ، البته با پدر و مادرشان !

وقتی به مرکز خرید بزرگی رسیدند ، به طبقه‌های لباس‌های نوجوانان رفتند . در آنجا لباس‌هایی به طرح گل‌های باغ خانه و پروانه، لباس‌هایی ساده و تک رنگ ، لباس ‌های خواب ، لباس‌های مجلسی ، لباس‌های پشمی‌و گرم و لباس

هایی براق خریدند .

و این داستان ادامه دارد ...

#بانوی سبز

هر دو هم دیگر را خیلی دوست داشتند و با هم رفتار خوبی داشتند .

وقتی دعوا می‌کردند سریع با هم آشتی می‌کردند .

هر دو سالم بودند ولی رزا کم شنوا بود . تاکید می‌کنم کم شنوا ...

رزا از این که کم شنوا بود رضایت نداشت و تحمل کردن این مسئله که با همه فرق داشت بسیار سنگین بود . هر دو هم در یتیم خانه زندگی می‌کردند .

با هم سازدهنی‌هایشان را روی لب‌هایشان گذاشتند و آهنگ "لالایی برامس " را از "یوهان برامس" زدند.

هر دو عاشق این اهنگ بودند .

رزا ، سازش را روی لب‌های کوچک نرمش بودند گذاشت .

آهنگ " وطن زیبا " را زد . همه به باران خیره شده و آهنگ زیبای ساز دهنی گوش می‌کردند .

وقتی تمام شد و رزا چشم‌های سیاهش را باز کرد ، دید همه به او خیره شدند ، همه او را تشویق کردند .

بعد خانم جولیا در را باز کرد و گفت : " رزا و سوزان ، بیایند بیرون ."

هر دو به اتاق خانم جولیا رفتند .

و این داستان ادامه دارد ...

#بانوی سبز

سازش را برداشت و به طرف پنجره رفت .

تا شروع به نواختن موسیقی کرد ، کسی به پشتش زد .

برگشت و دید سوزان با همان لبخند همیشگی اش که پر از نشاط و امید بود ، او را نگاه می‌کند .

خوشحال شد و او را بغل کرد و گفت :

" تو چجوری با دیگران ارتباط برقرار می‌کنی ؟"

البته این حرف را با زبان اشاره گفت .

رزا گفت : همان طور که با تو ارتباط برقرار می‌کنم . یعنی با زبان اشاره .

اگر هم بلد نبودند که از دفتر و خودکار استفاده می‌کنم .

سوزان خندید . سوزان صمیمی‌ترین دوست رزا بود .

فقط او بود که همواره با رزا ساز می‌نواخت . هر دوی آنها ، لاغر ، زیبا ، درس خوان و باهوش ، خلاق و هنرمند بودند .

هر دو سازهای پیانو ، فلوت و ساز دهنی را بلد بودند .

رزا بیشتر از هر چیز پیانو و ساز دهنی دوست داشت و سوزان هم بیشتز از همه فلوت و ساز دهنی را .

و این داستان ادامه دارد ...

#بانوی سبز

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، یا ، ^{، _،}

، ،

،
																				
،
																				
،
																				
،
																					،
																						،
																							

																								

																									
																									
																								
																							

																						
																					
																				

																			

بعضی از ایده‌ها هم هیجان انگیز است مثل کتاب باغ مخفی از انتشارات قدیانی .

بعضی از آنها هم ترسناک هستند مثل کتاب های دن پروبلاکی که فکر می‌کنم تیمارستان متروک بسیار داستان معروف و جالبی است .

بعضی از ایده‌ها هم بامزه هستند مثل کتاب‌های تام گیتس .

از نظر من ، ژانر کتاب در اولین قدم برای نوشتن کتاب خوب لازم است.

اوایل نوشتن کتاب ، ایده‌های زیادی دارید ولی موقع نوشتن ، نمی‌توانید خوب بنویسید چون جملات خوبی نمی‌نویسید .

تا هر وقت ایده‌‌‌ای دارید ، اصلا عجله نکنید و گرنه تمام ایده‌هایتان می‌روند و با برف سال بعد می‌آیند .

خلاصه ، هیچ وقت موقع نوشتن هول نکنید ...

#بانوی سبز

خستگی ؛ خستگی بیش از حد !

ما نویسنده‌ها خسته می‌شویم ؛ ولی نه از کارمان ، از نوشتن ، بلکه از نبود ایده !

هرچه تلاش کنید ، ایده‌های جدید به ذهنتان پرواز می‌کند .

ایده‌هایی نه تنها جالب بلکه مختلف .

بعضی از ایده‌ها ، طنز هستند یا اینکه به صورت کمدی جرقه می‌زند .

بعضی از آنها هم غمگین و بسیار گریه آور است .

شاید بعضی از ایده‌هایشان به زیبایی قلب آرام و شناور یک انسان رها باشد .

البته بعضی از آدمها از این ایده‌ها نتیجه نمی‌گیرند . پس ایده‌های زیبایشان ، زشت می‌شود ‌.

تحمل این نوع آدمها سخت است ؛ ولی بعد از گذشت چند روز یا حتی چند سال ، قلبی که زخم خورده بود ، درمان شود .

بعضی از ایده‌ها ، عاشقانه است .

مثل رومئو و ژولیت که داستان بسیار معروف شکسپیر است .

پیشنهاد من به شما این است که از آثار شکسپیر غافل نشوید چون بعداز خواندن آنها دنیایتان عوض می‌شود .

#بانوی سبز
ادامه دارد ...

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، یا ، ^{، _،}

، ،

،
																				
،
																				
،
																				
،
																					،
																						،
																							

																								

																									
																									
																								
																							

																						
																					
																				

																			

برخی افراد شما را خشن می‌دانند ولی آنها نمی‌دانند که هر فرد ، هر چقدر خشن ، دارای احساس سرشاری است که راه ابراز آن را نمی‌داند .

خلاصه تمام حرف‌هایم این است خودتان را دست کم نگیرید .

چون نویسندگان با دیدن رقص قطره‌های باران روی شیشه هم متنی زیبا و دلنشین می‌سازند .

این مهارت را دست کم نگیرید .

#بانوی سبز

برخی افراد شما را خشن می‌دانند ولی آنها نمی‌دانند که هر فرد ، هر چقدر خشن ، دارای احساس سرشاری است که راه ابراز آن را نمی‌داند .

خلاصه تمام حرف‌هایم این است خودتان را دست کم نگیرید .

چون نویسندگان با دیدن رقص قطره‌های باران روی شیشه هم متنی زیبا و دلنشین می‌سازند .

این مهارت را دست کم نگیرید .

#بانوی سبز